John Frijters viert binnenkort zijn 80e verjaardag. Hij werkte 40 jaar voor de politie en daarna bijna 20 jaar als docent voor SPV. “Ik kan nog zo lesgeven, ik ken het hele boek van voor naar achter. Maar het is beter om zelf te stoppen dan dat je wordt weggestuurd. Ik kies zelf mijn moment. En dat is nu”.
John Frijters begon zijn werkzame leven bij de Rijkspolitie, en maakte carrière als groepscommandant, inspecteur en hoofdinspecteur. Zijn laatste project voor de politie was als coördinator internationale drugsaanpak bij het roemruchte A-Team Hazeldonk. Daarbij werkte hij onder meer samen met Dick Schoof, onze huidige premier.
John kreeg in 2005 functioneel leeftijdsontslag bij de politie. “Maar ik was te jong om al echt te stoppen met werken. Iemand zei: ‘Je moet les gaan geven’. Toen ben ik gaan praten met Dick Koster, toenmalig directeur van SPV. Hij zei: ‘Verzorg maar een proefles.’ En daarna wilde SPV me niet meer kwijt.”
Vergadering Internationale Drugsaanpak in Brussel. Uiterst rechts: John Frijters als coördinator van het A-Team Hazeldonk, vierde van rechts (op de voorste rij): Dick Schoof
John met Dick Koster bij SPV
“Ik doe het op mijn manier”
Een van de eerste klussen die John als docent deed was voor het ROC Landstede in Zwolle. “Er waren geen docenten meer voor de opleiding beveiligingsambtenaren voor de KMAR. Ze klopten aan bij SPV. Dick Koster zei tegen mij ‘Jij kunt dat’. Ik dacht: oké, laat ik die mensen uit de problemen helpen. Daarvoor moest ik wel elke dag van Terheijden, waar ik woon, naar Zwolle op en neer. Ik zei er wel bij: ik doe het op mijn manier. Zint het je niet, dan ga ik terug naar Terheijden. Binnen twee, drie weken had ik de cursus klaar. Een docent daar zei verbaasd: ‘Meneer Frijters, wij doen daar twee jaar over’. Ik zei: ‘Dat begrijp ik helemaal. En ik heb nieuwe boeken laten komen want die van jullie waren zeker vijf jaar verouderd!” Het ging om 64 mensen, verdeeld over drie klassen. Bijna iedereen was geslaagd, dat was een unicum. Dat was het begin van de samenwerking van SPV met ROC’s.”
Internationaal lesgeven
John vertelt: “Ik was veelzijdig inzetbaar. Voor boa-opleidingen, bijzondere wetten, drank- en horecawet, verkeersrecht, noem maar op. Gezien mijn achtergrond met internationale drugsaanpak heb ik ook nog geprobeerd om over dat onderwerp namens SPV lessen aan te bieden in het buitenland. Er was belangstelling vanuit Duitsland, Frankrijk en Luxemburg. Maar dat is helaas nooit van de grond gekomen.”
Waaraan bewaart John de mooiste herinneringen? “Ik kreeg na afloop van een opleiding vaak kaarten, wijn, jenever, taart van dankbare cursisten. Dat vond ik prachtig, dan weet je dat je het goed hebt gedaan. Ik kreeg ook wel bloemen mee voor mijn vrouw Jeanne, met wie ik 55 jaar getrouwd ben. Als ik wat verder weg moest lesgeven ging ze vaak mee, dan maakten we er een paar mooie dagen van. Als ik voor de klas stond ging zij wat leuks doen in de omgeving.”
John met echtgenote Jeanne bij SPV
“SPV voelde als familie”
“Ik vond het altijd prachtig om bij SPV te zijn. Leuke mensen, die altijd voor je klaar staan. Nooit was iets te veel. Een perfecte samenwerking. En als ik ’s morgens vroeg in Vaassen was zag ik regelmatig reeën lopen. En lekker eten. Dan nam ik Brabantse worstenbroodjes mee, of krentenmikken. SPV voelde als familie. In de tijd dat het wat slechter liep zei ik: betaal maar wat minder. Als we het maar redden met elkaar. En we hebben het gered. Het is nu wat zakelijker geworden allemaal, groter ook, met een nieuwe directie. Maar ik ben altijd trouw gebleven aan SPV. Ik wilde ook niet lesgeven voor een ander, wilde geen twee of drie broodheren. Eentje was voldoende.”
“Het waren drukke jaren, soms wekenlang fulltime aan één stuk. Maar als ik dan hoorde dat cursisten hadden gezegd ‘Wij willen meneer Frijters als docent’, dat vond ik leuk. Ik geef anders les dan anderen, ik doe het zoals ik ben. Wel jammer dat ik nu moet stoppen. Maar het moet een keer.”