Over ons

Missie

SPV is in het veiligheidsdomein dé toonaangevende opleidingspartner in Nederland. Wij staan voor het delen van kennis en het duurzaam opleiden en trainen van professionals op dit gebied. 

Visie

SPV bereikt haar doelen door het voortdurend toetsen op actualiteit van onze doorlopende leerlijnen ten behoeve van de ontwikkeling van professionals en door het adviseren van organisaties die werken in en met veiligheid in brede zin.

Strategie 

Dit betekent dat we streven naar een hoge kwaliteit van onze producten door middel van accreditaties en samenwerking met hogescholen en universiteiten. Ons aanbod is up to date (didactisch en inhoudelijk) waarbij we ons laten inspireren door het werkveld (adviescommissie). We bieden tevens organisatieadvies en coaching aan. Management en leiderschap completeren het veiligheidsprogramma. Bij ons kun je op het gebied van veiligheid je leven lang ontwikkelen via doorstroom en cross overs in onze leerlijnen en binnen de SeSa Groep.

SPV werkt aan ontwikkeling. Wij geloven in een mix van meerdere leervormen. Daarom combineert SPV leren op locatie met leren online. Wij zijn er namelijk van overtuigd dat dit de effectiviteit en zelfstandigheid van jouw ontwikkelproces vergroot. Hieronder de voordelen op een rijtje:

• Studeren op momenten dat het jou uitkomt
• Film-, audio- en beeldmateriaal ter verduidelijking van theorie
• Het snel delen van informatie digitaal
• Het intensief delen van informatie in contact
• Experimenteren met gedrag en houding in direct contact met docent en medestudent
• De kracht van herhaling, zo vaak oefenen en proberen als je maar wilt.

Het Witte Schooltje 

Het was een roerige tijd, de jaren zestig van de 20^e eeuw. Overal kwamen jonge mensen in opstand tegen de gevestigde orde. Het waren de jaren van Flowerpower, de Beatles, de Maagdenhuisbezetting en studentenrellen. En de politie stond erbij en keek ernaar. Daarvoor was het vanzelfsprekend dat een politie-uniform ontzag inboezemde. Als een hoofdagent tegen je zei “Ga weg!”, dan ging je weg. Maar ineens werd daar niet meer naar geluisterd. En de politieman stond met zijn mond vol tanden. Wat te doen? Drie politiechefs van Gelderland gingen in 1968 in vergadering. Eén van hen was Hans Osseweijer, die sinds twee jaar korpschef van Epe was. De conclusie was duidelijk: het bestaande politieonderwijs schiet tekort. 

 Hans Osseweijer

Hans Osseweijer: “De opleidingsscholen hadden hun handen vol aan de basisopleiding. Dat paste in het oude patroon. Maar wat wij beoogden, een doorgaande vormingsopleiding na de basisopleiding, dat bestond niet. Dus daar zijn we zelf maar mee begonnen.” Het rapport De politie in een veranderende samenleving lag aan de basis van de eerste cursus, die in het najaar van 1968 van start ging in De Waaijenberg in Epe. “De eerste cursus duurde een week,” vertelt Osseweijer. “De onderwerpen waren sociologische veranderingen, hoe denkt de politie over de bevolking en vice versa, wat is de rol van de krant en beroepsethiek. Het waren vooral hoogleraren en hoge functionarissen van het ministerie die voor de groep stonden. Iets heel anders dan ze gewend waren, maar ze deden het met veel liefde en plezier.”

Aanvankelijk draaide de cursus alleen voor hoofdagenten uit Gelderland, maar al gauw toonden ook de korpsen van Overijssel en Groningen belangstelling. Wat eerst de ‘Vormingscursus Gelderland’ heette werd de ‘Vormingscursus Oost-Nederland’ en later de ‘Politie Vormingscursus’. Een landelijk bereik was een feit. Officieus had de club een andere naam. Het werd het Witte Schooltje van Osseweijer genoemd, net als je in die tijd de witte pomp had, een mengelmoes van verschillende ingrediënten. Na het succes van de eerste vormingscursus volgden diverse thema-cursussen, kortdurend maar intensief, en altijd in het kader van de actualiteit van dat moment. De doelgroep van hoofdagenten werd uitgebreid naar brigadiers, rayon- en wijkagenten.

Hoewel de meeste medewerkers van het korps Epe enthousiast waren over het succes van het Witte Schooltje, begon er in de loop van de jaren langzaam maar zeker wat gemopper door te klinken. “Ze zijn er nooit” werd een steeds meer gehoorde klacht als het ging over Osseweijer, Joop Egeter en andere korpsleden die veel tijd stopten in het cursuswerk. Het werd duidelijk dat het succes de spankracht van het kleine politiekorps te boven ging. En daar kwam nog wat bij. Burgemeester H.J. Beuke van Epe zei: “Alles loopt via het korps, het korps is onderdeel van de gemeente. Stel dat het ooit verkeerd gaat. Dan is de gemeente aansprakelijk. Daar bedank ik voor.” Een oplossing was snel gevonden: we maken er een stichting van. Met een eigen bestuur, eigen personeel en een eigen locatie. 

De Stichting Politie Vormingscentrum

Op 25 juli 1986 werd de Stichting Politie Vormingscentrum (SPV) in het leven geroepen. Burgemeester Beuke werd de voorzitter van het bestuur, Joop Egeter werd secretaris-penningmeester. Vertegenwoordigers van de gemeentepolitiekorpsen Apeldoorn, Epe en het district Rijkspolitie Apeldoorn werden bestuursleden. En Osseweijer, uiteindelijk de initiatiefnemer van de hele onderneming, werd de eerste directeur. Hij ging met prepensioen als korpschef (inmiddels commissaris) van de politie in Epe. 

Bij deze professionaliseringsslag hoorde ook een hoofdgebouw. Osseweijer liet zijn oog vallen op de oude houtvestersvilla van het Kroondomein aan de Elspeterweg in Vaassen. Na het overlijden van houtvester Willem Brantsma in 1967 was de villa, die bekend stond als ‘Huize De Kroon’, gebruikt als gezinsvervangend tehuis voor mensen met een verstandelijke beperking. Maar zij hadden een nieuw pand gevonden en De Kroon stond leeg. Er werd een langlopende huurovereenkomst gesloten.

“Het gebouw en de locatie gaven SPV aanzien,” vertelt Joop Egeter. “Het imago van het Witte Schooltje was tenietgedaan. Toch waren Hans en ik nog niet tevreden. We wilden graag dat SPV een officiële status kreeg als politieopleidingsinstituut en dat onze getuigschriften en diploma’s ook als zodanig werden erkend. We hebben toen in Den Haag een paar gesprekken gevoerd met topambtenaren van het Ministerie van Binnenlandse Zaken over de waarde van de opleidingen en onze rol daarin. Uiteindelijk met succes. Zo werden we als opleidingsinstituut binnen de politiewereld nog aantrekkelijker.”

De eerste cursus in ‘De Kroon’ werd ontwikkeld voor de parkeerpolitie. Dat was een grote wens van de Nederlandse Politiebond, maar de bestaande scholen zagen er geen heil in. De ontwikkeling hiervan werd op De Kroon ter hand genomen en het werd een groot succes. Deze opleiding werd gevolgd door een vierdaagse Milieucursus, die jarenlang op het programma bleef staan. De cursus trok voor het eerst ook klanten aan van buiten de politie, zoals de Hoogovens, en werd ook buiten Vaassen op diverse plekken in het land gegeven. Zo werd het de eerste in company cursus van SPV.

Geheel in lijn met het vormingskarakter van SPV was de belangrijke CAT-cursus, voor Coördinatoren Autonome Taakgroepen van de politie. Daarvoor werd samengewerkt met de Technische Universiteit Twente en de Erasmus Universiteit. “Die opleiding zat tegen universitair niveau aan,” zegt Hans Osseweijer, “daarmee hebben we als vormingscentrum echt baanbrekend werk verricht. Dat was belangrijk voor de goede naam van SPV.” Ook een in het oog springend onderdeel in die jaren: cursussen op ethisch gebied, bijvoorbeeld rond seksueel afwijkend gedrag en misbruik. Pieter van Wijk, adjudant van het korps Rijkspolitie, was jarenlang de drijvende kracht daarachter.

Een nieuwe fase voor SPV werd ingeluid met de komst van de Recherche Basiscursus (RBC). De Rechercheschool had de opdracht gekregen om alle politiemensen de basisbeginselen van het recherchevak bij te brengen, maar dat was meer dan men aankon. Het werd overgeheveld naar diverse plekken in het land, waaronder Vaassen. SPV trok er vier docenten voor aan, onder wie brigadier Dick Koster van de recherche in Apeldoorn en Felix Olijslager, rechercheur van de groep Brummen van de Rijkspolitie. Olijslager was al bezig met een rechtenstudie en nam het juridische deel voor zijn rekening, Koster tekende voor het tactische deel. Ze bleken, in de woorden van Koster, een “gouden koppel”. 

“Wij zeiden tegen Osseweijer: als het goed is voor de politie, dan is het ook goed voor het bedrijfsleven,” vertelt Dick Koster. “Zo werd de basis gelegd voor de Primaire Bedrijfsrecherchecursus, bedoeld voor bedrijfsrechercheurs van bedrijven als Philips, AKZO en Shell. En Osseweijer had wel in de gaten dat Felix en ik commercieel meer in onze mars hadden. Toen ben ik ook meer accountmanager geworden, het lesgeven werd steeds minder. Commercieel ging ik steeds meer de kar trekken, zowel voor de politie als het bedrijfsleven.” 

In 1994 ging Hans Osseweijer met pensioen. Voor zijn vervanging waren genoeg kandidaten: omdat de Rijkspolitie en de gemeentepolitie werden samengevoegd waren er ineens veel politiemensen in leidinggevende functies boventallig geworden. Een voormalig commandant van de Rijkspolitie werd benoemd tot nieuwe directeur van SPV. Maar deze man bleek in de praktijk weinig affiniteit te hebben met onderwijs. Er braken moeilijke jaren aan, de eerste verliezen werden geleden. Na iets meer dan twee jaar hield de oud-commandant het weer voor gezien. Maar wie moest hem als directeur opvolgen? 

SPV wordt BV

In 1997 was docent/accountmanager Dick Koster bijna klaar met zijn rechtenstudie. Hij solliciteerde naar de functie van directeur, en werd aangenomen. Koster: "Maar ook als directeur wilde ik met mijn voeten in de klei blijven. Het werk als accountmanager ben ik er altijd bij blijven doen. Dat maakte het werk ook leuk.” 

 Dick Koster

Voor cursisten die wilden overnachten in de buurt van SPV moest een oplossing worden gevonden. Er werd besloten om Hotel Heidebad in Epe aan te kopen. Om het bestaan van SPV niet te koppelen aan het succes van het hotel werd daarvoor op 20 mei 2003 een BV opgericht, die vooralsnog bleef bestaan naast de stichting. De constructie met het hotel functioneerde goed, tot in 2008 de bankencrisis uitbrak. Klanten gingen bezuinigen waar dat kon, en de aanvragen voor opleidingen inclusief overnachting liepen drastisch terug. Uiteindelijk is het Heidebad weer verkocht. Daarna was wel de vraag: hoe gaan we zakelijk verder? Het besluit viel om de stichting op te laten gaan in de BV. Dick Koster legde samen met twee vennoten het geld op tafel, en werd daarmee naast directeur ook mede-eigenaar.

In 2013 werden de 25 regionale politiekorpsen en de KLPD samengevoegd tot één organisatie: de Nationale Politie. De Politieacademie moest al hun opleidingen gaan verzorgen. Daarmee viel een grote opdrachtgever weg. Toen bleken de opleidingen op fraudegebied die eind jaren ’90 in samenwerking met Felix Olijslager waren opgestart de kurk waarop SPV kon blijven drijven. Een belangrijke pijler onder het (voort)bestaan van SPV was ook het groeiend aantal opleidingen voor boa’s, de buitengewoon opsporingsambtenaren. Die waren voortgekomen uit de parkeerpolitie. Hans Osseweijer, de eerste directeur: “Dat hele boa-programma, dat van Binnenlandse Zaken kwam en door Justitie is overgenomen, dat is van mij! Dat hebben Joop Egeter en ik geschreven voor de eerste cursus parkeerpolitie.” Hoe dan ook, je kunt zeggen dat het opleiden van boa’s in het DNA van SPV zit, en daar worden tot op de dag van vandaag de vruchten van geplukt. 

Studiecentrum voor Publieke Veiligheid

In 2017 zag Dick Koster zijn pensioen naderen. Het werd niet alleen tijd om te gaan zoeken naar een nieuwe directeur voor SPV, maar ook naar een nieuwe eigenaar. Die werd gevonden in Armand van Bercheycke, directeur-eigenaar van SOBA Security Opleidingen in De Meern. Met ingang van 1 september 2018 werd Armand van Bercheycke ook directeur-eigenaar van SPV. Koster bleef daarna nog enige tijd aan als adviseur opleidingen voor het domein fraudebeheersing, tot hij begin 2020 definitief afscheid nam. 

Er werd een aantal veranderingen doorgevoerd. De afkorting SPV klopte natuurlijk al niet meer sinds de stichting was opgeheven. Van Bercheycke kwam met een nieuwe invulling: Studiecentrum voor Publieke Veiligheid. Ook de statutaire naam en de handelsnaam veranderden. Die waren nog steeds ‘Politie Vormingscentrum’. Vanaf 4 mei 2020 werd het kortweg: SPV BV.

 Armand van Bercheycke, Aukje Broersma en Hans van Eck

Intussen was Van Bercheycke druk bezig met het uitbouwen van een groep bedrijven, waaronder SOBA en SPV, onder de naam Insasco-groep (later SeSa Groep). Van Bercheycke werd uitgeroepen tot VBN Security Professional van het jaar 2019-2020. Maar in de praktijk bleek het steeds lastiger om voldoende tijd vrij te maken voor de dagelijkse leiding bij SPV. Daarom vroeg hij Hans van Eck om in september 2020 zijn taken als SPV-directeur over te nemen. Van Eck werd na zijn pensioen op 1 juli 2022 opgevolgd door Aukje Broersma, die tot dat moment werkzaam was als directeur Lerarenopleidingen Beroepsonderwijs, Ondernemen en Onderwijskunde & ICT bij Hogeschool Windesheim. Eén van haar eerste initiatieven bij SPV was een nieuwe leerlijn rond leiderschap. “Leiding kunnen geven is voor veiligheid minstens zo belangrijk,” zegt Broersma. “Die leerlijn begint bij persoonlijk leiderschap, gevolgd door mentale weerbaarheid, leiderschapsvaardigheden en verandermanagement bij veiligheidsvraagstukken, ook post-HBO. We blijven streven naar een hoge kwaliteit van onze producten, onder meer door samen te werken met hogescholen en universiteiten. SPV moet in het veiligheidsdomein dé toonaangevende opleidingspartner in Nederland blijven.”